Początki powstania szkoły specjalnej w Żarach sięgają roku 1954 i były trudne. Brakowało wykwalifikowanej kadry w zakresie nauczania dzieci upośledzonych umysłowo oraz zrozumienia ze strony miejscowej ludności dlatego typu placówki. Mimo to w styczniu 1955 r. na polecenie władz szkolnych pani Stefania Ryzza organizuje dwa oddziały szkoły specjalnej z klasami I i II, w której naucza wspólnie z panią Marią Jacewicz.

W roku szkolnym 1955/56 pracę podejmuje kolejny nauczyciel pani Józefa Rajman i powstaje trzeci oddział, a placówka liczy już 38 uczniów.

W kolejnych latach stopniowo przybywa uczniów, tworzone są nowe oddziały, nauczyciele zdobywają doświadczenie zawodowe wzorując się i wykorzystując wzorce dydaktyczne, organizacyjne i wychowawcze z innych tego typu placówek w kraju. Wzrasta też zrozumienie dla potrzeb dzieci upośledzonych zarówno wśród ich rodziców jak i całego miejscowego społeczeństwa. Pierwsi absolwenci opuszczają mury szkoły w roku 1961.

W roku 1967 funkcjonowało już 7 klas, w których za sprawą 9 pedagogów pobierało naukę 129 uczniów.

Drugi etap historii szkoły datuje się od grudnia 1967 r. i trwa do 31 maja 1984 r. W tym czasie szkoła przeniesiona została do zaadoptowanego budynku po byłej kopalni „Przyjaźń Narodów” przy Placu Inwalidów 12.

Dzięki pomocy finansowej KOiW w budynku przeprowadzono gruntowny remont. Powstały pierwsze klasopracownie m. in. gabinet geograficzno – przyrodniczy, świetlica szkolna.

W roku szkolnym 1969/70 kierownictwo szkoły obejmuje pan Ludwik Sznajder, który przywiązuje dużą wagę do dalszej poprawy bazy materialnej.

W tym czasie zakupiono wiele sprzętu i pomocy naukowych, powstały pracownie gospodarstwa domowego, pracownia krawiecka, dwie pracownie techniczne do pracy w drewnie i metalu, gabinety matematyki, j. polskiego, historii, wychowania obywatelskiego. Zaadoptowano również pomieszczenie na salę gimnastyczną, powstała harcówka i gabinet lekarski.

Duży wkład w prace na rzecz modernizacji placówki włożyła sama młodzież oraz rodzice. W tym czasie szkoła miała własną księgowość oraz oddzielne środki finansowe, co korzystnie wpływało na rozwój bazy.

Nadzór nad szkołą sprawowało Kuratorium.

W roku szkolnym 1975/76 liczba uczniów wynosiła 257 i było to najwięcej w historii szkoły. Było wówczas 14 oddziałów, w których pracowało 20 pedagogów. W tej sytuacji rodzi się koncepcja budowy nowej szkoły. Kolejnymi dyrektorami w tym okresie byli: Angela Ramirez, Edward Leszczyński i od 1980 r. Ryszard Masłowski.

W czerwcu 1984 r. szkołę przeniesiono do nowego 2 kondygnacyjnego budynku przylegającego do starej szkoły. W nowej szkole uczniowie i nauczyciele mają zdecydowanie lepsze warunki do pracy. Do dyspozycji mają 13 pomieszczeń lekcyjnych, nowy sprzęt, pomoce dydaktyczne. Ciągle jednak brakuje sali gimnastycznej, którą do zajęć wychowania fizycznego prowizorycznie wygospodarowano z części holu.

W tym czasie szkoła liczy 117 uczniów w 10 oddziałach, w których pracuje 14 nauczycieli. Prężnie działają szkolne drużyny harcerskie oraz PCK i SKO. Uczniowie mogą uczestniczyć w zajęciach kółek zainteresowań takich jak: plastyczne, techniczne, koło rytmiczno – wokalne i „Żywego Słowa”. W szkole działa chór, a młodzi sportowcy notują znaczące osiągnięcia na spartakiadach i turniejach.

W kolejnych latach szkołą zarządzają Leokadia Nowakowska i ponownie Angela Ramirez

W czerwcu 1997 roku rozstrzygnięty został konkurs na nowego dyrektora szkoły, który jednogłośnie wygrała pani mgr Alina Rapacz.

Od 01.09.2011 pełniącą obowiązki dyrektora została pani mgr Magdalena Gruca.

14 czerwca 2012 roku Pani mgr Magdalena Gruca wygrała konkurs na dyrektora naszej szkoły na kolejne 5 lat 🙂